Ongeveer drie jaar geleden ontmoette ik Ayana voor het eerst bij House of Hope. Toen een vrouw van 27 jaar met een zoontje van 6, afkomstig uit een land in West-Afrika. Een collega hielp haar vanwege schulden en ze was dakloos. Ayana wilde graag helpen en werd vrijwilliger bij House of Hope.
Mishandeling, misbruik en geweld
Op zesjarige leeftijd verloor Ayana haar moeder. Haar pleegmoeder behandelde haar als slaaf. Ze besloot te vluchten. Onderweg werd ze misbruikt door de man die haar hielp te vluchten naar Nederland. Ze was toen 13 jaar. Via het AZC belandde ze in diverse kindertehuizen en pleeggezinnen. Ook daar werd misbruik en geweld haar helaas niet bespaard. Vervolgens kreeg ze een relatie en werd haar zoontje Yaro geboren. In deze relatie ging het flink mis. Opnieuw moest ze vluchten voor mishandeling en geweld. Dat was het moment dat ik Ayana voor het eerst bij House of Hope ontmoette.
Een hoopvol begin?
Stukje bij beetje deelde Ayana iets van haar gruwelijke verleden. Tijdens het vrijwilligerswerk bij House of Hope ervaarde ze voor het eerst wat familie-zijn betekent. Ze genoot van het werk, de collega’s en de atmosfeer. Ayana deed mee met de vrouwenbijbelstudie en niet veel later ging ze mee met een pastorale midweek. In deze week ontdekte ze wat leven in vrijheid werkelijk betekent. Toen ze terugkwam bij House of Hope vertelde ze vol enthousiasme over deze midweek. Een hoopvol begin, of toch niet…
Een gevaarlijke crimineel
Twee dagen later verdween Ayana van de radar. De school melde dat haar zoontje Yaro niet op school was aangekomen. Zonder afscheid te nemen verdween ze uit ons leven. Na een lange zoektocht via social media en hulp van een recherchebureau, traceerden we haar in België. Daar bleek ze in de macht te zijn van een gevaarlijke crimineel. Diverse pogingen met de Belgische politie mochten niet baten om haar te bevrijden.
Behandeld als slaaf
Twee jaar heeft deze situatie voortgeduurd. Ayana werd zwaar mishandeld, misbruikt, voortdurend gecontroleerd en behandeld als slaaf. De situatie van haar jeugd herhaalde zich. Als na twee jaar haar belager opnieuw in de gevangenis terechtkomt, durft Ayana te vluchten. Terug in Nederland, woont ze een periode bij een medewerker van House of Hope. Hier ervaart ze opnieuw wat vrij zijn betekent, en om onderdeel te zijn van een liefdevolle familie. Niet veel later vinden we voor Ayana, via House of Hope, een veilige anonieme woonplek, waar ze samen met haar zoontje mag herstellen van de trauma’s uit haar verleden. We zoeken samen met haar een goede school voor haar zoontje en vanuit House of Hope ondersteunen we haar waar nodig. Inmiddels heeft Ayana haar vrijwilligerswerk bij House of Hope weer opgepakt en ontvangt gespecialiseerde hulp voor de verwerking van haar heftige verleden.
