Met een brede glimlach liep ze ons pand uit. Als bonus kreeg ik ook nog een knuffel van haar. Linda en ik hadden net een ‘viermomentje’, want terugkijkend op de afgelopen maanden waren er kleine, maar belangrijke stappen gezet. Voor mij als medewerker van House of Hope vierde ik die van harte mee! Ik zag dat een bijbeltekst die mij motiveert en die ik vaak bid voor wijkbewoners iets meer realiteit werd. Deze tekst komt uit Johannes 10 vers 10 waar Jezus zegt dat Hij is gekomen om het leven in volheid te geven. Bij Linda was het leven in volheid ver te zoeken.
Kleine stapjes
Jaren geleden kwam ze bij House of Hope binnen met een groot trauma vanwege misbruik en uitsluiting. Dit leidde tot sociale angst, schulden en het onvermogen om voor haarzelf te zorgen. Dat ze nu, jaren verder, een man durft te vertrouwen en een knuffel geeft, laat zien dat Linda kleine stapjes vooruit zet.
Kleine stapjes vooruit betekent dat, met behulp van House of Hope, haar schulden zijn weggewerkt, ze heeft leren omgaan met haar trauma en Linda steeds zelfstandiger wordt in het bijhouden van haar administratie.
Afgelopen jaar is Linda ook begonnen met een klein baantje om zichzelf een dag- en nachtritme aan te leren. Heel simpel leren iedere dag op te staan, verantwoordelijkheid te nemen en onder de mensen te zijn. Met het kleine beetje wat ze nu overhoudt lukt het haar zelfs weer te gaan sparen. Wat goed om dit samen te vieren.
Struikelend vooruit
Maar inmiddels weten we dat bij het zetten van kleine stapjes helaas ook vallen hoort. Afgelopen maand werd Linda ziek en moest ze noodgedwongen weer stoppen met werken. En dit betekent weer een paar stappen terug: minder inkomen, stress rondom het betalen van de rekeningen en een mogelijke terugval in sociale contacten. Verdrietig.
Onlangs hebben we samen gebeden dat het ‘leven in volheid’ wat geroofd is stukje bij beetje teruggewonnen mag worden in haar leven. En daar gaan we voor. Samen. Struikelend vooruit. We geven niet op en blijven naast haar staan.
Op naar de volgende knuffel.
