Soms kom je op het juiste moment terecht bij de juiste plek, om zo de draad van je leven weer verder op te kunnen pakken. Nadia ervaarde dit toen ze terecht kwam bij House of Hope.
Nadia is 35 jaar en alleenstaande moeder van vijf kinderen. Ze is een paar jaar geleden terecht gekomen bij House of Hope voor hulp bij het aflossen van haar schulden. Dit jaar is ze schuldenvrij verklaard. Daar is wel heel wat aan vooraf gegaan.
Langdurig mishandeld
Nadia heeft geen gemakkelijke jeugd gehad. Al op jonge leeftijd maakt ze veel dingen mee. Haar ouders scheiden, ze verliezen hun huis en Nadia belandt met haar zus op straat. Haar vader is niet betrokken op zijn kinderen en biedt geen onderdak of hulp. Nadia brengt, samen met haar zus, veel nachten noodgedwongen door bij vrienden of vreemden. Wanneer ze geen onderdak kunnen vinden, slapen ze een nacht op straat. Ook zijn er dagen dat ze nauwelijks te eten hebben. Uiteindelijk neemt een oom Nadia met haar moeder en zus in huis, en niet lang daarna krijgt het gezin weer een eigen huis.
Al op jonge leeftijd wordt Nadia verkracht en langdurig mishandeld. Heftige gebeurtenissen die ze nu heeft kunnen verwerken en achter zich heeft kunnen laten. “Ik heb het nooit aan mijn moeder verteld, omdat ik haar niet met nog meer zorgen en een schuldgevoel wil opzadelen”, vertelt ze. Voor Nadia zijn dit wel gebeurtenissen die impact hebben op de rest van haar leven.
17 jaar in de schulden
Vanaf haar 18e tot haar 35e zit Nadia in de schulden. Lange tijd is haar insteek dat ze het wel zelf kan oplossen, want dat heeft ze immers altijd al gedaan. Ze houdt het jaren vol, totdat het teveel wordt. Ze komt terecht in de schuldsanering, maar dat is niet voldoende om haar te helpen bij het aflossen van al haar schulden. Via de school van haar kinderen wordt ze doorverwezen naar House of Hope. Een maatschappelijk hulpverlener begeleidt haar meerdere maanden en Nadia is nu helemaal schuldenvrij.
Als Nadia terugdenkt aan de eerste kennismaking met House of Hope, dan voelde ze zich eerst wat ongemakkelijk, “want je weet niet hoe mensen naar je kijken”. Dat gevoel verdwijnt al snel. Ze voelt zich helemaal niet beoordeeld, maar juist heel erg welkom. Ze vindt het waardevol dat ze zich nu ook kan inzetten als vrijwilliger.
Andere mensen helpen
“Ik was niet uit mijn schulden gekomen, als ik geen hulp had gezocht”, zegt Nadia. Een belangrijke drijfveer daarin was dat ze haar kinderen een nieuwe start kan bieden. Als ze terugkijkt naar haar jeugd en de afgelopen jaren, is ze blij over hoe het is gelopen en is ze trots op waar ze nu staat. Nadia kijkt positief naar de toekomst en hoopt dat ze vanuit haar eigen ervaringen andere mensen kan helpen. De weg staat in de goede richting, ze vertrouwt op God dat Hij de juiste mensen op haar pad brengt.
