Verhalen

“Ik weet niet zo goed hoe ik met rust moet omgaan, omdat ik altijd bezig ben”, aldus een alleenstaande moeder van vier kinderen. “Ik heb nooit een moment dat ik iets voor mezelf kan doen.” Daarom heeft ze met volle teugen genoten van de vakantie, samen met 55 andere mensen uit de wijk Beverwaard.

Een hbo-opleiding volgen en eigenlijk helemaal zelfredzaam zijn, en tóch net even een steuntje in de rug nodig hebben. Dat was het geval met Ifra die zich geen raad meer wist met een buurman die haar bedreigde.

Hoewel ze haar kind alleen moest opvoeden en op een gegeven moment haar huur niet meer kon betalen, voelt Sandra zich een gezegende vrouw. “Ik had en heb geen reden tot klagen.”

Ze werd zodanig mishandeld dat ze tot acht keer toe in coma in het ziekenhuis kwam, was verslaafd aan alcohol en woonde jaren achter dichte gordijnen. Nu gaat het met Carolien beter dan ooit tevoren. “Ik ben trots op wat ik bereikt heb. House of Hope betekent hoop voor mij!”

Mevrouw had een koelkast nodig, vertelde ze op het maatschappelijk spreekuur. Toen Samra bij haar op bezoek ging, werd er eerst gegeten. Gaandeweg het gesprek bleek dat ze gezondheidsklachten had, en ging Samra samen met haar naar het ziekenhuis. “Dat vind ik zo mooi bij House of Hope. Je kunt werken aan een relatie, en daardoor durft iemand veel beter met zijn vragen en problemen te komen.”
Samra zit in het derde jaar van de hbo-opleiding social work en vertelt over haar stage-ervaringen.

Midden dertig is ze, en ze komt uit Afrika. Safia komt al langere tijd bij House of Hope, maar had nog nooit haar levensgeschiedenis verteld. De reden? “Er is niks goed aan.” Nu, na een jarenlange relatie, durfde ze het eindelijk aan. Maatschappelijk werker Moriah: “Ik ben diep onder de indruk van wat ze heeft meegemaakt, en hoe krachtig ze is. Ze heeft er alles voor over om goed voor haar kinderen te zorgen.”

Ze werd mishandeld en heeft angstige jaren gekend, nu helpt ze de rugzak van andere mensen lichter te maken, en volgt ze de opleiding social work.

Maatschappelijk werker Jeroen ontmoet Shirma als een bang vogeltje dat losgelaten wordt. Nu, naar een paar maanden, ziet hij een daadkrachtige vrouw die weet wat ze wil.

Hij was verslaafd aan harddrugs, heeft in caravans en schuurtjes geslapen en had een huizenhoge schuld. Z’n leven is nu weer behoorlijk goed op orde. “En”, zegt Mario, “ik kreeg er een familie bij”.

De hulp die we bieden, is zeer gevarieerd. Ook voor het wassen van haren draaien we onze hand niet om. Onlangs hebben we dat gedaan bij een oude wijkbewoner. Het zijn de kleine dingen die het doen…